خیلی سریع اومدم که فقط به خودم یادآوری کنم که چقدر به خودم افتخار میکنم فقط و فقط به خاطر چندتا کار خیلی کوچیکی که انجام دادم و توشون استمرار داشتم. اولین اینکه میدوم. ضربان قلبم داره ثابت میشه موقع دویدن و vo2 max ام هم رو به بهبود هست که خوشحالم بابتش چون خیلی براش زحمت کشیدم تا به اون عدد برسه. خیلی خیلی دویدن توی سرعت هایی که قبلا برام سخت بود راحت تر شده و دیگه فقط دوست دارم که ادامه بدم و دیگه حتی قدم هم نمیزنم وسطش. رسیدن به این مرحله رو به خودم تبریک میگم چون قبلا خیلی فاصله داشتم با این مرحله از آمادگی جسمانی.
دوم اینکه سبزیجات رو یه مدتی بود تنبلی میکردم و حذف کرده بودم و مونده بودن توی یخچال. دوباره و کم کم اضافه شدن به صبحانه و ناهار و بعضا شام. سردرد هام خیلی بهتر شدن. شاید به خاطر بهتر خوردن و فعالیت بیشتر بدنی باشه. از خودم ممنونم به خاطر اینکه زحمت کشید امروز و پروژه رو برد جلو یکمی و اینکه داره متمرکزتر کار میکنه و پیشرفت کرده. استادم هم راضی به نظر میرسید.
ممنونم از خودم که یه پادکست جدید هم کشف کرده به اسم philosophize this که تازه شروع کرده به گوش دادنش و داره لذت میبره. امیدوارم هفته خوبی باشه این هفته پیش رو. خدایا شکرت.
